پیرمرد
ثروتمند در بستر مرگ تنها پسرش را صدا زد تا اخرین نصایح را به او بکند:
فرزندم ازمال دنیا تو را بی نیاز گرداندم اما بدان پس از مرگم کسانی گردت
می ایند که تنها تو را بخاطر ثروتت میخواهند پس مراقب باش و ثروتت را بهر
هر نورسیده ای بهدر مده اما اگر چنین شد و زندگیت را بر باد رفته یافتی پس
دست نیاز به سوی خلق دراز مکن که اگر چنین کنی عمری بنده او خواهی بود و
برای چنین روزی طناب داری برایت اماده کرده ام برو و خود را راحت کن.
پیرمرد
مرد و پسر زندگیش تازه اش را اغاز کرد چه بسیار دوستانی که او را تنها
نمیگذاشتد و در تمام خوشیها همراهش بودند پسر فرمان پدر را فراموش کرده
بود و در پی خوشگذرانیش بود اما سرانجام روزی فرا رسید که تمام زندگیش را
بر باد رفته یافت. دیگر هیچ کس را در کنارش نمی دید انها فقط رفیق
خوشیهایش بودند. پس بیاد سخن پدرش افتاد و از کرده خود پشیمان شد و تنها
راه باقیمانده را اخرین فرمان پدر یافت سر بر بالای دار برد و خود را رها
کرد وبا ان تمام ارزوهایش را. اما طناب پاره شد و از لای چوبهای پوسیده
سقف سکه های طلا بر سرش ریخت.آری. پدر دانا حتی فکر چنین روزی را هم کرده
بود. پسر خوشحال از تدبیر پدر شد و زندگی دوباره ای اغاز نمود اما اینبار
میدانست چه باید بکند.
***********************